بیش فعالی؛ اختلالی عصبی و رشدی است
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۶۷۵۷۰
از میان اختلالات رایج در سنین نوجوانی، بیش فعالی یکی از مشکلات قابل توجه و دردسرساز است که نه تنها عملکرد تحصیلی و ارتباطی نوجوان بلکه خانوادههای این کودکان را هم با بحرانهای زیادی مواجه میکند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، کودکان به طور طبیعی تا قبل از شش سالگی رفتارهای پرتنش و پرهیجان از خود بروز میدهند، اما بیشفعالی در بین برخی از کودکان واقعیتی فطری و ذاتی است، باید والدین به جای سرزنش خود یا کودک به طور اصولی و آگاهانه با آن مقابله کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نوجوان بیش فعال احساس میکند متفاوت است و سلیقهها، ارزشها و خواستههای متفاوت دارد. بیشتر پزشکان و روانشناسان که بیماران مبتلا به بیش فعالی را درمان میکنند، در مییابند درمان افرادی که دوره درمان را از کودکی آغاز کرده و آن را ادامه داده به مراتب آسانتر از درمان فردی است که قبل از این هرگز کار درمانی نداشته است. در بررسی بیشتر این اختلال، علل و علائم بیش فعالی و چگونگی مداخلات درمانی برای نوجوانان بیش فعال با محسن لعلی، روانشناس و عضو شورای نظام روانشناسی استان اصفهان گفتوگویی داشتیم که در ادامه میخوانید.
اختلال بیش فعالی چیست و تا چه حد در بین کودکان شیوع توضیح دهید؟
بیش فعالی بیشتر در دوران کودکی و دبستان است، از شش تا ۱۲ سالگی دوره سنی است که بیش فعالی کودکان بیشتر تشخیص داده میشود. اما برخی از خانوادهها هر شیطنت کودک را نشانه بیش فعالی میدانند در حالی که گاهی اوقات پر و جنب وجوشی نشانه سلامت کودک است. در حقیقت بسیاری از مشکلات کودکان در ظاهر با هم یکسان است ولی ریشه هر رفتار در هر کودکی متفاوت است. شیوع بیش فعالی در بین نوجوانان ۸/۲ درصد و در بین کودکان ۸ تا ۱۰ درصد است و در پسرها دو برابر دخترها گزارش میشود. بیش فعالی در نوجوانان و بزرگسالان یک اختلال عصبی و رشدی است و بیشتر به این دلیل است که عملکرد مغزی این گروه از فرزندان نسبت به بقیه عملکردهای آنها به درستی کار نمیکند. دقت، توجه و خودکنترلی ندارند و در صورت عدم درمان به موقع وارد مرحله بزرگسالی میشوند.
علائم بیش فعالی در بین نوجوانان چیست؟
بیش فعالی به سه دسته بیش فعال نوع نقص توجه، بیش فعال نوع پرتحرک و بیش فعال ترکیبی تقسیم میشود. بیش فعال نوع نقص توجه بیش فعالی است که بیشتر مشکلات مربوط به دقت، توجه، تمرکز و مسائلی از این قبیل دارد که این نوع از بیش فعالی را مردم چندان تشخیص نمیدهند. اما بیش فعالی نوع دوم پرتحرکی و پر جنبوجوشی است که کودک آرام و قراری ندارد و مرتب تحرک دارد. علائم بیش فعالی در نوجوانان هم علائم بیتوجهی است که دقت، تمرکز و توجه آنها پایین است. نوجوانانی که نمیتوانند به درستی گوش دهند و وقتی که با آنها صحبت میکنند والدین این گلایه را دارند که اصلاً به حرف آنها گوش نمیدهند و معمولاً حواس پرت هستند. یعنی نوجوان زیاد به جزئیات توجه نمیکند، فراموشکاری، گم کردن وسایل و بی دقتی به مدیریت زمان دارد. اما نوع پرتحرکی بیش فعالی نوجوان ناتوانی در آرام نشستن، دائم حرف زدن، صبر و حوصله نداشتن و تکانشی رفتار کردن است.
کدام علائم بین گروه نوجوانان بیشتر مشاهده میشود؟
علائم پرتحرکی و نقص توجه بیشتر در نوجوانان وجود دارد که این علائم مربوط به نوع ترکیبی است. وقتی که فرزند از سنینی کودکی بالاتر رفته و به مرحله نوجوانی میرسد بیشتر نقص توجه را دارد و نوجوان معمولاً در تمرکز و توجه دچار مشکل است. بینظمی، بهم ریختگی و شلختگی از ویژگیها و خصوصیتهای دوران نوجوانی است و در بین نوجوانان بیش فعال این صفت افزایش بیشتری دارد. همچنین این گروه از نوجوانان در روابط بین فردی خود مشکل دارند، معمولاً کارهای تکانشی انجام میدهند، نسنجیده حرف میزنند و عجولانه تصمیم میگیرند. اگر شش مورد این علائم به مدت شش ماه در نوجوان وجود داشته باشد میتوانیم او را بیش فعال بدانیم.
مهمترین اقدام والدین برای این نوع فرزندان چیست؟
سنین ۱۱ تا ۲۱ سالگی را رده سنی نوجوانی میدانیم و در بین پسران معمولاً دو تا سه برابر بیشتر از دختران بیش فعالی داریم. مهمترین قدم والدین برای چنین فرزندانی قبول مشکل است و اینکه باید فرزندشان توسط یک متخصص مورد ارزیابی قرار بگیرد تا با توجه به شواهد و بررسیها مشخص شود که فرزند آنها بیش فعال هست یا اختلال دیگری دارد و در صورت بیش فعالی درمانهای خاص او شروع شود. در بخش تشخیص باید بدانیم که تشخیصهای افتراقی بسیار مهم است. ممکن است نوجوان اختلال رفتاری یا مشکلات لجبازی داشته باشد. اگر علائمی مانند بیدقتی، عدم تمرکز، تکانشی رفتار کردن، لجبازی کردن مشکلات حرکتی، یکجا نشستن و بینظمی داشتن داشته باشد این علائم نشان دهنده بیش فعالی است.
دلایل تأثیرگذار در بروز بیش فعالی فرزندان چیست؟
از دلایل بیش فعالی ارث، آلودگی هوا، نارس و زودرس بودن نوزاد در بروز بیماری مؤثر است اما نکتهای که در دنیا بر روی آن تاکید میشود اینکه میگویند این گروه از کودکان کارکرد مغزشان مانند کودکان دیگر نیست. مصرف بیش از حد تعدادی از خوراکیها مانند شیرینیها، مواد کافئین دار، کاکائو در بیش فعالی فرزندان مؤثر است. اما نکته اصلی اینها گاهی اوقات جنب و جوش زیاد از حد فرزند نیست و نباید والدین این موضوع را مرتب به او گوشزد کنند. باید والدین آگاه باشند چنانچه فرزند بیش فعال آنها مانند ربات مرتب در حال تحرک بوده و جنب و جوش بسیاری دارد و به حرف آنها گوش نمیدهد به دلیل عملکرد مغز اوست.
کدام اختلالات همراه با بیش فعالی بروز میکند؟
ممکن است اختلالاتی مانند افسردگی با بیش فعالی همراه باشد و تشخیص این موارد بر عهده متخصصان این حوزه است. گاهی اوقات در بین کودکان دو یا سه ساله برخی مبتلا به اوتیسم هستند. گاهی اوقات کودکان لجباز هستند اما بیش فعال نیستند. در نوجوانی هم اختلال بیش فعالی با اختلالات اضطراب، افسردگی و مشکلات بین فردی همراه میشود. اختلال بیش فعالی نوجوان ممکن است با بیماریهای دیگری همراه باشد که برای جداسازی این موارد نیاز به تشخیص افراد متخصص و با تجربه این حوزه است.
اگر خانوادهای در مراجعه به روانشناس برای درمان نوجوان بیش فعال نتیجه نگرفت چه کند؟
عقل سالم به انسان میگوید که در مراجعه به روانشناس برای درمان اختلال باید نتیجه گرفت و چنانچه با دو یا سه بار مراجعه این اتفاق نیفتد چند علت دارد. یکی اینکه یا روانشناس و مشاور علم کافی ندارد یا فرد بیمار به درستی از توصیههای مشاور تبعیت نمیکند و تنها حضور فیزیکی و مراجعه به مطب روانپزشک را کافی میداند. در صورتی که بحث اصلی این است که در مشاوره، خانواده همراه درمانگر باشند و توجه به این نکته مهم را در اولویت قرار دهند. به خانوادهها توصیه میکنیم پیش هر روانشناسی که میروند درمان باید دارای پروتکل، شیوه علمی و مبتنی بر اصول باشد و تنها نصیحت کردن درمان مشاورهای نیست.
والدین برای تعامل بیشتر با نوجوان بیش فعال چه مواردی را مورد توجه قرار دهند؟
هیچ اختلالی را نمیتوان گفت درمان قطعی دارد، در مورد اختلالات روانی بیشتر بحث روی مدیریت است و بهترین درمان بیش فعالی در دوران کودکی است و اگر این گونه اختلالات زود تشخیص داده شوند درمان هم بهتر صورت میگیرد. درمان نوجوان و آموزشهای روانی والدین نیز مهم است که در جلسههای روانشناسی به والدین این آموزشها ارائه میشود. برای نوجوان برنامهریزی روزانه در طول هفته و به طور کلی مدیریت زمان لازم است، میتوانند از درمانهای مکمل مانند دارو هم کمک بگیرند. همچنین باید والدین توجه کنند نوجوان بیش فعال را به اصول رفتاری مانند نظم که قبلاً عادت نداشته عادت دهند. باید والدین با تعامل رفتار منظم بودن را به نوجوان بیاموزند و این به صورت یک الگوی عادتی نهادینه شود، باید راهبردها را به نوجوان بیش فعال بیاموزند تا دقت و تمرکز او را بالا ببرند.
اگر اختلال بیش فعالی به موقع درمان نشود چه عواقبی به دنبال دارد؟
بیش فعالی نوجوانی یک اختلال تحولی بوده که از کودکی شروع شده و در مراحل رشد خود را نشان میدهد، نکته دیگر اینکه بیش فعالها نیاز به خانواده درمانی برای کنترل این اختلال دارند و باید برای تکمیل درمان از شیوههای درمانی دیگر هم استفاده کنیم. اگر این علائم درست تشخیص داده نشده و به موقع درمان نشود میتواند بر روی عملکرد تحصیلی، روابط بین فردی و خانوادگی او تأثیرگذار باشد، مهمترین تأثیری که تأخیر در درمان دارد افت عملکرد تحصیلی است، یعنی از پیشرفت تحصیلی کودک و نوجوان جلوگیری میکند. دومین مورد هم مشکلات بین فردی است که یکی از نشانههای بیش فعالی تکانشی حرف زدن است که این موضوع باعث از بین رفتن روابط بین فردی میشود. گاهی اوقات نوجوان بیش فعال رشتههای تحصیلی یا بعدها شغل خود را مرتب تغییر میدهد که این مورد هم ممکن است مشکلات خانوادگی خاصی ایجاد کند.
مداخلات درمانی برای نوجوانان بیش فعال چگونه است؟
مهمترین بخش درمان در کودک و نوجوان بیش فعال دارو درمانی با داروهای محرک است. یکی از شایعترین داروهایی که روانپزشکان استفاده میکنند داروهایی مانند ریتالین، اتوموکستین است و تجویز یا عدم تجویز آن به عهده متخصص مغز و اعصاب است. اما درمان روانشناختی که طولانی مدت بوده و احتیاج به صبر و حوصله دارد در حیطه کار روانشناسان است که مردم با مراجعه به روانشناس باید این درمانها را پذیرا باشند. بهتر است خانوادهها به روانشناسان و مشاورانی مراجعه کنند که پروانه کار از سازمان نظام روانشناسی ایران و بهزیستی دارند.
برای یک فرد بیش فعال مداخلات چند وجهی است و معمولاً با دارو، مداخلات فردی و مداخلات خانوادگی همراه است. برای درمان نوجوان ۱۸ یا ۱۹ ساله سهم عمده مداخلات بیشتر فردی با روشهای مبنی بر درمانهای شناختی و رفتاری است تا بتوان به او بخشی از تکنیکها، مهارتهای زندگی و اجتماعی را آموزش داد. برخی تمرینها و آموزشها را روانشناسان به نوجوان میآموزند تا دقت و تمرکز آنها افزایش پیدا کند.
نکته بعدی آموزش مهارتهای مؤثر در مطالعه است تا پیشرفت تحصیلی آنها متوقف نشود، روانشناسان تکنیکها و راهبردهای مطالعه را برای بالا بردن عملکرد تحصیلی نوجوان به او یاد میدهند. اما آنچه دیده میشود این است که مردم به دنبال درمان آنی و مصرف دارو هستند، اثرات دارو کوتاه مدت است و باید پدر و مادر با فرزندان بیش فعال همراهی کنند و به او در روند درمان کمک کنند. ابزار و وسایل کمک آموزشی فرزندان بیش فعال و مبتلا به اختلال یادگیری متفاوت است به دلیل اینکه نباید ابزار و وسیلهای باشد که حواس پرتی نوجوان را بیشتر کند.
کد خبر 463803منبع: ایمنا
کلیدواژه: بیش فعالی نوجوان مشاوره درمان اختلالات شخصیتی رفتار والدين علائم بیماری سازمان نظام روانشناسی پزشك مهارت آموزی لجبازی اضطراب افسردگی مغز کودکان خانواده فرزندان آموزش کودکان تشخیص شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی نوجوانان بیش بیش فعالی باید والدین خانواده ها گاهی اوقات نقص توجه بین فردی درمان ها علائم بی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۶۷۵۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلین دیون در مورد بیماری عصبی نادر خود میگوید / از لحاظ اخلاقی زندگی کردن روز به روز سختتر میشود!
فرارو- "سلین دیون" خواننده در دسامبر ۲۰۲۲ در میان اشکها و در برابر تمام دنیا توضیح داد که از یک بیماری نادر رنج میبرد، تور کنسرت خود را لغو کرده و دیگر بر روی صحنه اجرا نخواهد کرد بدون آن که بداند این لغو کنسرت موقت یا دائمی خواهد بود. در طول یک سال و نیم اخیر خانواده او اخباری را در مورد وضعیت این خواننده کانادایی منتشر کرده اند. با این وجود، حال و هوای او در این دوره همواره سرد بود و به سختی حتی یک کلمه درباره وضعیت اش صحبت کرد.
به گزارش فرارو به نقل از ال پائیس، دیون هم چنین به جز مهمانیهایی که در آن فرزندان اش را همراهی میکرد و به جز فوریه گذشته در مراسم اهدای جوایز گرمی هیچ گونه حضور عمومی دیگری نداشته است. با این وجود، این هنرمند اکنون تصمیم گرفته مصاحبهای طولانی با نشریه "وُگ" داشته باشد و عکسهای قوی را مقابل دوربین عکاس آن نشریه گرفته که در شماره ماه مه آن نشریه منتشر شده و دوباره در کانون توجه قرار گرفته است.
این عکسها در لاس وگاس جایی که این هنرمند سالها زندگی میکند گرفته شده، اما مصاحبه با پاریس از طریق تماس ویدئویی انجام شده است.
دیون دیگر کنسرت برگزار نمیکند آخرین کنسرت او پنج سال پیش بود و به دلیل بیماریای که به آن سندروم فرد سفت گفته میشود به سختی سفر میکند. او در مصاحبه با نشریه "وُگ" میگوید که یکی از آرزوهایش "دیدن دوباره برج ایفل" است. این خواننده در پاسخ به این سوال که چه احساسی دارد پاسخ میدهد:"حالم خوب است، اما کار زیادی دارم". دیون میداند که نمیتواند با این بیماری مبارزه کند، زیرا به گفته خودش "این بیماری همیشه و برای همیشه در درون من است. من واقعا امیدوارم معجزهای پیدا شود راهی برای درمان آن از طریق تحقیقات علمی، اما باید یاد بگیرم که با آن زندگی کنم. پس این من هستم، با سندرم فرد سفت. پنج روز در هفته درمان ورزشی، فیزیکی و صوتی را دنبال میکنم از انگشتان پا گرفته تا زانو، ساق پا، انگشتان دست، آواز خواندن و صدایم".
دیون هم چنین اعتراف میکند که وقتی از تشخیص بیماری اش مطلع شد به ناچار از خود پرسشهای زیادی را پرسید، اما اکنون که زمان گذشته دیدگاه متفاوتی دارد. او میگوید:"من با پرسیدن این پرسش از خود آغاز کردم: چرا من؟ چه شد؟ چه کار کردم؟ آیا من مسئول آن هستم؟ زندگی به شما جواب نمیدهد. شما به سادگی باید آن را زندگی کنید! من به دلایل نامعلوم این بیماری را دارم. من دو انتخاب دارم یا مثل یک ورزشکار تمرین میکنم و فوق العاده سخت کار میکنم یا قطع میکنم و تمام میشود در خانه میمانم، آهنگ هایم را گوش میدهم، جلوی آینه میایستم و فقط برای خودم میخوانم. انتخاب کرده ام که با تمام جسم و روحم از سر تا پا با یک تیم پزشکی کار کنم. من میخواهم بهترین نسخه خودم باشم".
دیون میداند که علیرغم همه چیز او یک فرد ممتاز است. او میگوید:"افرادی که از این بیماری رنج میبرند ممکن است شانس یا امکان دسترسی به پزشکان و درمانهای خوب را نداشته باشند. من، اما آن امکانات را در اختیار دارم این هدیهای برای من است. به علاوه، من این قدرت را در درون خود دارم. میدانم که هیچ چیز مانع من نمیشود".
این هنرمند هم چنین میگوید قدردان محبت خانواده، سه فرزندش و هم چنین طرفداران بسیار وفادار خود و اعضای تیم اش میباشد. با این وجود، او میگوید که هنوز نمیداند ایا میتواند به روی صحنه بازگردد یا خیر کاری که برای اولین بار زمانی که یک کودک پنج ساله بود انجام داد. او در خانواده یکی از ۱۴ خواهر و برادری بود که تقریبا میتوانستند هر سازی را بنوازند و به خوانندگی ادامه داد. او در مورد بازگشت احتمالی به روی صحنه به خبرنگار "وُگ" میگوید:" نمیدانم... بدن ام به من خواهد گفت. از طرف دیگر، من نمیخواهم صرفا منتظر باقی بمانم. از نظر اخلاقی زندگی کردن روز به روز سختتر میشود. سخت است من خیلی سخت کار میکنم و فردا سختتر خواهد بود. فردا روز دیگری است، اما یک چیز وجود دارد که هرگز تمام نمیشود: اراده برای ادامه دادن. این اشتیاق است. این رویا است. این عزم است".
این خواننده بیش از دو دهه است که به همراه سه فرزندش در لاس وگاس زندگی میکند. "رنه آنجلیل" مدیر برنامهها و سپس همسر "سلین دیون" در ژانویه ۲۰۱۶ در سن ۷۳ سالگی پس از سه سال رنج از سرطان درگذشت. علاوه بر بازگشت تحسین برانگیز او در مراسم جوایز گرمی در فوریه گذشته جایی که او جایزهای را اهدا کرد و با انجام این مصاحبه با نشریه "وُگ" دیون قصد دارد تابستان آینده مستندی را درباره حرفه و بیماری خود با عنوان "من سلین دیون هستم" منتشر کند.